@article { author = {صمدی, بهمن یزدی}, title = {-}, journal = {Iranian Journal of Agriculture Science}, volume = {2و3}, number = {0}, pages = {-}, year = {1978}, publisher = {}, issn = {}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {To study drought resistance in safflower, 1858 Iranian and foreign lines and varieties of safflower were utilized. They consisted of 73.u.s. lines and varieties, two Israeli varieties, 11 Iranian local varieties and types,and the rest winter-type and spring - type lines which have been collected by the Seed. and Plant Improvement Institute of the Iranian MinistzY of Agriculture. Each line or variety was sown in a 5—m long row with loo plants in each row. After every 20 rows a row of V—49/848=222 was grown as check.No irrigation was used in this experiment. The amount of rain in the course of experiment was 96mm. Traits studied were height,number of heads/ plant, number of seeds/head, yield, and oil percentage. Planting was done in April and harvesting was carried out in September 1976.The data obtained for each trait were compared to the means of the nearest two check rows on either sides of each line and transfered into the percentages of the same means. The range of variability and the mean for each trait were obtained and the 10 best lines were recorded. The results showed that: 1. Plant height varied from 23.7 to 199.7 % and the Iranian lines were among the shortest lines 2. Variations for number of heads per plant were from 33.3 to 263.2% and the greatest amount was for Iranian lines. 3. Number of seeds per head showed a variation of 23.1 to 261.1 %, with the Iranian lines having the greatest amount. 4. The largest amount of variation belonged to seed yield, being from 2.2 to 2000%. The Iranian lines had the highest yield. 5. Oil percentage varied from 24.4 to 118.9 %(compared to the mean of the check rows), and Iranian lines had the highest oil percentage. It was concluded that in dry conditions and with 96mm rain, some Iraian safflower lines can produce a reasonable yield}, keywords = {}, title_fa = {بررسی مقاومت به خشکی در ارقام ایرانی وخارجی گلرنگ}, abstract_fa = {برای مطالعه مقاومت به خشکی در گلرنگ از 1858 لاین و رقم ایرانی وخارجی گلرنگ استفاده به عمل آمد. ارقام و لاین ها عبارت بود از 93 رقم و لاین ونمونه آمریکایی ‘ دورقم اسرائیلی ‘ 11 رقم ونمونه محلی ایرانی و بقیه 50 لاین پاییزه و 1702 لاین بهاره ایرانی ‘ هر لاین یا رقم در یک خط 5 متری کاشته شد و در هر خط 100 بوته موجود بود. پس از هر 20 خط یک خط از شاهد 222=848/49-v کشت گردید. درموقع کشت زمین مرطوب بوده واحتیاجی به آبیاری نبود. درتمام دوره رشد گیاه مزرعه اصلا آبیاری نشد. در طول آزمایش 96 میلیمتر باران آمد. صفات مورد مطالعه عبارت بود از ارتفاع – تعداد قوزه در بوته – تعداد بذر در قوزه – عملکرد و درصد روغن ‘کشت در فروردین ماه و برداست درمهر ماه 1355 انجام شد . در مورد هر صفت اعداد به دست آمده با میانگین شاهد طرفین مقایسه شد ه و بصورت درصد میانگین مزبور در آمد. سپس حدود تغییرات ومیانگین هر صفت محاسبه شد و تعداد 10 رقم و لاین که از بقیه بهتر بود تعیین گردید. از این آزمایش نتایج زیر بدست آمد. الف- ارتفاع گیاهان بسیار متغییر و از 7/23 تا 7/199 درصد تغییر نموده و لاین های ایرانی جزوکوتاهترین نمونه ها بود. ب- برای تداد قوزه در بوته تغییرات از 3/33 تا 2/263 درصد بود و لاین های ایرانی حداکثر تعداد قوزه در بوته را داشتند. ج- تغییرات تعداد بذر د رقوزه از 1/23 تا 2/261 درصد بود وحداکثر تعداد بذر در قوزه مربوط به لاین های ایرانی است. د- عملکرد گیاهان از 2/2 تا 2000 درصد در واحد آزمایشی تغییر نموده و ارقام ایرانی جزو پرمحصول ترین ارقام بودند. ه- درصد روغن از 4/24 تا 9/118 درصد نسبت به میانگین دو شاهد طرفین تغییر نموده و از لاین های ایرانی نمونه هایی با درصد روغن بالا موجود بود. معلوم شد که در شرایط خشک یعنی با 96 میلیمتر باران‘ بعضی از ارقام ایرانی گلرنگ می توانند محصول قابل ملاحظه ای تولید نمایند.}, keywords_fa = {}, url = {https://jijas.ut.ac.ir/article_16135.html}, eprint = {https://jijas.ut.ac.ir/article_16135_e78976b1b99ea74bfbaa0911ccdc25ab.pdf} }