@article { author = {کلباسی, محمود and پور, علیرضا حسین}, title = {-}, journal = {Iranian Journal of Agriculture Science}, volume = {1}, number = {0}, pages = {-}, year = {1997}, publisher = {}, issn = {}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {Effect of temporary water logging on red ox potential, pH and available Fe and Mn as well as their changes after drainage was studied in three calcareous soils of Isfahan region. Soil samples were waterlogged in plastic containers for 0, 1, 2, 4 & 6 months. Red ox potential, pH and available Fe and Mn were measured both during the water logging period and after drainage in three time intervals. Red ox (pe + pH) and oxidation-reduction potential (Eh) changed non-linearly in three stages during the water logging period. A sharp decrease in the first stage, a slow decrease in second stage followed by no change in the third stage. Oxidation-reduction potential decreased 370 mV during these three stages. The pH decreased, the decrease being sharp initially (0.6 unit in 2 weeks) and then slowly up to 4 or 5 weeks after water logging. Available Fe content in three soils increased with different slops for 8 weeks, and then decreased slowly. Available Mn, increased sharply at the initial stage of water logging and then remained almost unchanged with minor fluctuations. After the soils were drained, available Fe remained significantly higher as compared to the control however, its magnitude was related to the duration of water logging and type of soil, but was independent of the incubation period. Furthermore, available Mn was higher in all three soils as compared to the control but decreased substantially during the first 2 months after drainage. Water logging resulted in a decrease in redox potential and pH and simultaneous increase in available Fe and Mn. Drainage of waterlogged soils sharply decreased available Mn, but available Fe declined very slowly.}, keywords = {}, title_fa = {اثر مانداب شدن موقت سه خاک آهکی بر برخی ویژگیهای شیمیایی و تغییرات آنها پس از زهکشی}, abstract_fa = {اثر مانداب شدن موقت خاک بر پ- هاش‘ پتانسیل وکاهش ومقدار قابل جذب آهن ومنگنز و تغییرات آنها پس از زهکشی ‘ در سه خاک آهکی منطقه اصفهان مطالعه شد. نمونه های خاک تحت پنج تیمار صفر‘ دو‘ چهار وشش ماه مانداب شدن قرار گرفتند و سپس خاکها زهکشی شده و در فواصل زمانی یک هفته ‘ دوماه و شش ماه ا زآنها نمونه برداری صورت گرفت. پتانسیل اکسایش وکاهش پ- هاش ومقدار آهن ومنگنز قابل جذب نمونه های خاک در طول مدت ماندابی و پس از زهکشی ‘ اندازه گیری شد. پارامتر رداکس و پتانسیل اکسایش وکاهش بصورت غیر خطی ودر سه مرحله در طول دوره ماندابی تغییر نمود. مرحله اول کاهش شدید در طی یک تا دو هفته‘ مرحله دوم کاهش کند در طی پنج تا شش هفته ومرحله سوم بدون کاهش در ده هفته ‘ پتانسیل اکسایش وکاهش در طی سه مرحله مذکور در حدود 370 میلی ولت کاهش یافت. پ-هاش هر سه خاک پس از مانداب شدن ابتدا با شیب زیاد (6/0 واحد در دوهفته) و سپس با شیب بسیار کم تا چهار یا پنج هفته کاهش نشان داد. با شروع دوره مانداب شدن خاک مقدار آهن قابل جذب هر سه خاک با شیب متفاوت تا هفته هشتم افزایش و سپس با شیب کم درهرسه خاک کاهش یافت. منگنز قابل جذب درهر سه خاک ابتدا با شیب تند تا دوهفته افزایش یافته و آنگاه با تغییرات مختصری ثابت ماند. مقدار آهن قابل جذب پس از زهکشی ارتباطی نداشت. مقدار منگنز قابل جذب پس از زهکشی درکلیه تیمارهای ماندابی نسبت به شاهد بالاتر بود ولی پس از گذشت دوماه به مقدار قابل توجهی کاهش نشان داد. مانداب شدن خاک باعث کاهش پارامتر رداکس . پتانسیل ‘ اکسایش وکاهش پ-هاش وهمزمان افزایش مقدار آهن ومنگنز قابل جذب خاک گردید. زهکشی خاک ماندابی با کاهش سریع درمنگنز قابل جذب وکاهش بسیار کند درمقدار آهن قابل جذب خاک همراه بود.}, keywords_fa = {اکسایش وکاهش,پارامتر رداکس,پتانسیل,مانداب شدن خاک,منگنز قابل جذب وآهن قابل جذب}, url = {https://jijas.ut.ac.ir/article_16460.html}, eprint = {https://jijas.ut.ac.ir/article_16460_efbdf86397dab3fe38f5fd4f65600d8a.pdf} }