@article { author = {آذر, علیرضا مطلبی and خسروشاهلی, محمود and ولی‌زاده, مصطفی and مسیحا, سیروس and معینی, احمد and شربیانلو, زهرا}, title = {-}, journal = {Iranian Journal of Agriculture Science}, volume = {36}, number = {5}, pages = {-}, year = {2005}, publisher = {}, issn = {}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {Genetic analysis of androgenic response in three culture media, recommended for tomato anther culture, was carried out using four parental lines crossed as half dialleles. Percentages of callus formation and shoot regeneration as well as callus diameter (as a measure of callus growth rate) were assessed. Analysis of variance indicated significant differences between the genotypes, culture media and their interactions for all traits. Hence, the effects of general and specific combining ability (GCA and SCA) for these traits were estimated and tested. Significant GCA mean squares observed (p}, keywords = {anther culture,Culture medium,Diallele cross,General combining ability,heritability,Lycopersicon esculentum,Specific combining ability}, title_fa = {قابلیت ترکیب و وراثت‌پذیری تشکیل کالوس و باززایی شاخساره از کشت بساک در گوجه‌فرنگی (Lycopersicon esculeutum Mill.)}, abstract_fa = {پاسـخ به کشت بساک چهار لاین گوجه فرنگی و نتاج حاصل از تلاقی نیمه دیالل بین آنها در سـه محیط کشـت مورد توصیه برای گوجه فرنگی (1M ، 2M و 3M) مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار گرفت. درصد تشکیل کالوس, میزان باززایی شاخساره و نیز قطر کالوس (بعنوان معیار رشد آن) مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه واریانس نشان داد که اختلافات معنی‌داری بین ژنوتیپ‌ها, محیط‌های کشت و اثر متقابل بین آنها وجود دارد. از اینرو قابلیت ترکیب عمومی ((GCA و خصوصی(SCA) برای صفات اندازه‌گیری شده, محاسبه و آزمون گردید. میانگین مربعات GCA برای تمام صفات در محیط 1M معنی‌دار بود ولی در محیط 2M ، میانگین مربعات GCA در صفت باززایی شاخساره و در محیط 3M فقط در مورد قطر کالوس و درصد باززایی شاخساره معنی‌دار شد. در این موارد, واریانس GCA از واریانس SCA بزرگتر بود و وراثت‌پذیری خصوصی از متوسط (65%) تا زیاد (93%) تغییر کرد. بنابراین شاید بتوان گفت که درصد تشکیل کالوس و باززایی شاخساره بوسیله اثر ژنتیکی- افزایشی کنترل می‌شود. واریانس SCA فقط در مورد قطر کالوس در محیط‌های کشت 2M و 3M معنی‌دار بود و فقط در محیط کشت 2M واریانس SCA , از واریانس GCA بزرگتر بوده و وراثت‌پذیری خصوصی بسیار پایین برآورد گردید. بنابراین بنظر می رسد که رشد کالوس ممکن است در محیط کشت 2M توسط اثر ژنتیکی- غیر افزایشی کنترل ‌گردد. در بین لاین‌های مورد مطالعه, Micro-Tina و MSK8 دارای قابلیت ترکیب عمومی مثبت و معنی‌دار برای تشکیل کالوس و باززایی شاخساره بودند لذا این لاین‌ها را می‌توان برای بهبود پاسخ به کشت بساک در گوجه‌فرنگی پیشنهاد کرد.}, keywords_fa = {تلاقی دیالل,قابلیت ترکیب خصوصی,قابلیت ترکیب عمومی,کشت بساک,گوجه‌فرنگی,وراثت‌پذیری}, url = {https://jijas.ut.ac.ir/article_17675.html}, eprint = {https://jijas.ut.ac.ir/article_17675_a2533633946b5296e202f69e5c3cb907.pdf} }