به منظور بررسی عکس العمل سبزیهای مختلف درکشت توام‘آزمایشاتی به مدت سه سال (1361-1363) روی خیار ‘ فلفل دلمه ای و بادنجان به صورت خالص (تک کشتی) و توام انجام گرفت . در این آزمایشات با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار ‘ خیار به عنوان گیاه اصلی با روش و تراکم معمول کشت گردید و فلفل دلمه ای و بادنجان به عنوان گیاهان همراه با تراکم های متفاوت درفواصل بین بوته های خیار وهمچنین در روی ردیف مقابل بوته های خیار نشاءکاری شدند. نتایج بدست آمده نشان دادندکه عملکرد خیار درکشت توام با فلفل دلمه ای و بادمجان در مقایسه با شاهد (تک کشتی) با اختلاف معنی دار افزایش می یابدوبه این ترتیب وجود نوعی سازگاری بین خیاروگیاهان همراه نام برده به اثبات رسید. با تجزیه عملکرد خیار مشخص گردید که وزن متوسط میوه خیار در افزایش عملکرد کشتهای توام نقش چندانی ندارد. درمقابل افزایش تعداد ووزن میوه خیار درهر بوته عامل موثری در جهت افزایش عملکرد خیار درکشت توام محسوب می گردد.
با محاسبه LER(land equivalent ratio) یا نسبت سطح کشت معادل مشاهده شد که محصول کل دوگیاه اصلی وهمراه درکشت توام خیار با فلفل دلمه ای بین 50 تا 61 درصد وخیار با بادمجان 54 تا 78 درصد نسبت به کشت خالص هر کدام از آنها افزایش یافته است.
با توجه به نتایج بدست آمده از این بررسیها کشت توام خیار با فلفل دلمه ای یا بادنجان می توانند با سوددهی کافی درعمل مورد استفاده کشاورزان سبزیکار قرار گیرند.
)