به منظور بررسی اثر رژیمهای مختلف آبیاری بر رشد رویشی و زایشی ذرت (zea mays L.) هیبرید S.C.704 آزمایشی در سال 1366 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام گرفت. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از: I1= آبیاری پس از 70 میلیمتر ‘I1 = آبیاری پس از 100 میلیمتر و I3= آبیاری پس از 160 میلیمتر تبخیر از طشت تبخیر کلاس A ‘که در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی و با چهار تکرار انجام شد.
نتایج نشان داد که میزان عملکرد دانه در تیمار I1 از دو تیمار I1 و I3بیشتر است. کمتر بودن تعداد دانه در بلال ونیز ریز تر شدن دانه ها در تیمار I3 باعث گردید تامیزان عملکرد دانه در این تیمار حدود 27 درصد کمتر از تیمار I1 گردد. نقصان طول و قطر بلال درتیمار I3 باعث کاهش تعداد دانه از یکسو وکاهش شاخص سطح برگ و ضخامت سطح برگ سبب ریز تر شدن دانه ها از سوی دیگر شد.
اثر رژیم آبیاری بر شاخص برداشت معنی دار نگردید و این شاخص حدود 51/0 بدست آمد. راندمان مصرف آب برای عملکرد کل اندام هوائی در تیمار I1 کمتر از دوتیمار دیگر گردید. بطور متوسط در سه تیمار آبیاری بازاء هر مترمکعب آب مصرفی حدود 04/0 و 09/2 کیلوگرم دانه و اندام هوائی بدست آمد.
تأخیر در زمان آبیاری باعث کاهش وزن خشک برگ ‘ ساقه ‘ چوب بلال و کل اندام هوائی ذرت گردید . همچنین عمق حداکثر تراکم ریشه ونیز توسعه افقی ریشه ها درتیمار I3 بیشتر از دوتیمار دیگر بود. در هر صورت‘ حداکثر عمق ریشه د رتیمار I3 کمتر از دو تیمار دیگرشد. به نظر می رسد که برای حصول بالاترین میزان عملکرد دانه ذرت در منطقه اصفهان می توان زمان آبیاری را بر اساس حدود 70 میلیمتر تبخیر آب از طشت تبخیر کلاس A تنظیم نمود.
)