معرفی مقدماتی مناطق تولید سیب زمینی بذری در استانهای اصفهان و چهار محال بختیاری بر اساس ردیابی شته های بالدار

در طی سالهای 1360-1367 در 13 منطقه در شعاع 180 کیلومتری غرب و جنوب غربی اصفهان با استفاده از تله های زرد رنگ محتوی آب وجود یا عدم وجود شته های مهم ناقل ویروس بیماریزای سیب زمینی تراکم وتغییرات فصلی جمعیت شته بالدار سبز هلو Myzus persicas به عنوان یکی از مهمترین ناقلین ویروسهای بیماریزا سیب زمینی ‘ تنوع فرمها وتراکم وتغییرات فصلی جمعیت مجموع فرمهای مختلف شته های بالدار مورد بررسی قرار گرفت . در یک مطالعه جانبی تراکم شته های بی بال نیز روی برگ سیب زمینی در سه منطقه در سال 1363 تعیین گردید.
درکلیه مناطق مورد مطالعه از شته های گزارش شده به عنوان ناقل ویروسهای بیماریزای سیب زمینی‘ فرم بالدار شته سبز هلو و شته جالیز Aphis gossypii و شته نخودفرنگی Acyrtosiphome pisum وجود داشت ولی فراوانی و اهمیت آنها درمناطق مختلف متفاوت بود. تراکم شته سبز هلو و تنوع و تراکم فرم بالدار انواع شته ها درکنارک از توابع بروجن ‘ زرنه از توابع داران ‘ فریدون شهر کم‘ درمناطق اصفهان ‘میمه ‘ سمیرم و سفید دشت (از توابع شهر کرد) زیاد و درمناطق ملاعباس ‘ نهر خلج ‘ قهیز و یان چشمه (از توابع داران) وفارسان و سورشجان از (توابع شهر کرد) حد واسط بود. همچنین درکنارک زرنه درمقایسه با اصفهان تراکم شته بی بال روی برگ سیب زمینی محدود بود.
بر اساس این مطالعه که دریک سطح گسترده انجام شده مناطق کنارک و زرنه و فریدونشهر بعنوان مناطق کم شته شناسایی شده ومقدمتا مناسب تولید سیب زمینی بذری معرفی شده اند وامکان تولید سیب زمینی بذری در مناطق مطالعه شده با توجه به تراکم شته ‘ تغییرات فصلی جمعیت و وضعیت میزبانی برای زمستان گذرانی شته سبز هلو مورد بحث قرار گرفته است.