بمنظور بررسی عکس العمل ریشه زایی ارقام در تاریخهای مختلف قلمه گیری ‘ آزمایشهایی به مدت دو سال (1371-1372) روی سه رقم انگور به نامهای حسینی ‘ انگور سفید بیدانه و صاحبی انجام گرفت. در این آزمایشها با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار ‘ ریشه زایی قلمه های تک جوانه ای تهیه شده ا زارقام مورد آزمایش مورد مطالعه قرا رگرفت. نتایج بدست آمده نشان دادند. که در تاریخهای مختلف قلمه گیری‘ بین میانگین وزن ریشه قلمه های ارقام مورد نظر اختلاف معنی دار وجود دارد. بنابراین ‘ حداقل ریشه زایی درقلمه هایی که طی فصل پاییز تهیه شده بود مشاهده گردید. اما حداکثر ریشه زایی در قلمه هایی که طی زمستان و اوائل بهار تهیه شده بود به دست آمد. زیرا کاهش میزان ریشه زایی درتاریخهای مختلف قلمه گیری رابطه نزدیک با دوره های مختلف استراحت جوانه ها دارد.
از لحاظ ریشه زایی بین میانگین ارقام موردآزمایش اختلاف معنی دار وجود نداشت. در ضمن با اندازه گیری وزن تر وخشک ریشه قلمه های ارقام مورد آزمایش مشخص گردید که برگهای موجود در روی قلمه ها ‘ نقش موثری درریشه زایی قلمه دارند. با توجه به نتایج بدست آمده .مناسبترین زمان قلمه گیری از ارقام انگور طی فصل زمستان و اوائل بهار می باشد و در طی فصل تابستان نیز می توان برای ریشه زایی از قلمه های برگدار ارقام انگور استفاده نمود.