اثر سه جیره غذایی انرژی مختلف روی توان پرواری بره های گروه ژنتیکی آتابای وزل

یکی از راههای تامین گوشت موردنیاز کشور پرورش گوسفند پروار بندی می باشد. با توجه به کمبود مواد خوراکی در ایران ‘ نداشتن جداول استاندارد احتیاجات غذائی دامها‘ مصرف جیره های نامتوازن ‘ بدون درنظر گرفتن استعداد ژنتیکی گوسفندان منتج به پایین بودن بازده بیولوژیکی آنها گردیده است. هدف از این تحقیق تعیین میزان رشد‘ بازده غذایی ‘ درصد قطعات لاشه ‘ مقدار چربی قابل جداکردن و بره های آتابای (ترکمن) و زل با مصرف سه جیره غذایی کم ‘ متوسط و پر انرژی بوده است.
در این آزمایش از هریک از گروههای آتابای و زل تعداد 50 راس بره نر 4-3 ماهه استفاده گردید. بره ها به مدت 100 روز در جایگاههای مشابه نگهداری با سه جیره غذائی متوازن دارای 61/0‘85/0و 18/1 مگا کالری انرژی خالص در کیلوگرم ماده خشک که از لحاظ پروتئین خام (75/14%) و سایر ترکیبات شیمیایی یکسان بودند‘ تغذیه شدند. مقدار خوراک مصرفی وافزایش وزن روزانه بره ها درمدت پروار بندی اندازه گیری و پس از خاتمه آزمایش تمام بره ها ذبح و وزن بدن خالی‘ لاشه گرم‘ قطعات لاشه ‘ دنبه + پیه ‘ کله و پاچه ....‘ محتویات دستگاه گوارش تعیین گردید.
نتایج این آزمایش نشان داد (صرف نظر از اثر جیره غذایی) میانگین افزایش وزن روزانه بره های آتابای وزل به ترتیب برابر 52/141 و 88/88 گرم بود. ولی بازده غذائی یکسان بود. (77/10 درمقابل 89/10). میانگین افزایش وزن روزانه بره های تغذیه شده با جیره های پر انرژی ‘ متوسط انرژی وکم انرژی بترتیب برابر 72/145‘61/101 و 42/64 گرم بود. تفاوت بین میانگین ها از لحاظ آماری درهر دو حالت معنی دار بود.(5% اثر متقابل جیره های غذایی وگروههای ژنتیکی متفاوت بود‘ یعنی بیشترین افزایش وزن روزانه و بازده غذائی را آتابای * پر انرژی (210 گرم و 56/6 ) وکمترین را زل * کم انرژی (14/48 گرم و 58/13 ) را داشتند.