تعیین قابلیت هضم ماده خشک‘ سلولز‘ همی سلولز ‘ لیگنین و دیواره سلول سه جیره غذایی

در این بررسی سه جیره غذایی ‘ مخلوط علوفه خشک چاودار و شبدر ‘ مواد متراکم جبه شده گوسفندی ومخلوط علوفه خشک ومواد متراکم حبه شده (به نسبت مساوی) که به ترتیب 1‘2و3 نامیده شدند مورد استفاده قرار گرفت. جهت تعیین قابلیت هضم ماده خشک ‘ دیواره سلول ‘ سلولز‘ همی سلولز ‘ لیگنین‘ الیاف خام قابل حل در محلول خنثی ‘ الیاف خام قابل حل در اسید ‘ انرژی و ازت سه جیره فوق با روش هضمی از 9 راس گوسفند کامل اخته شده از نژاد کریدیل که بوزن ثابت نگهداری رسیده بودند و لوله مخصوص درب دار دائمی در شکمبه آنها قرار داده شده بود استفاده گردید. همچنین قابلیت هضم مواد ذکر شده جیره های غذایی مورد بررسی با روشهای هضمی تخمیری و روش معادله افزودنی اندازه گیری گردید. میانگین قابلیت هضم ماده خشک جیره های 1‘2 و 3 با روش معادله افزودنی بترتیب برابر 5/2±7/60 ‘ 1/2±8/47 و 8/1±7/65 درصد بود. در صورتیکه میانگین قابلیت هضم ماده خشک جیره های فوق با روش هضمی بترتیب 8/2‘7/3 و5/2 واحد از میانگین های بالا کوچکتر بودند. میانگین قابلیت هضم ماده خشک جیره های 1و3 با روش هضمی تخمیری بترتیب برابر 9/2±9/60 ‘ 2/1±8/77 و 7/2±8/68 درصد بود .میانگینهای قابلیت هضم الیاف خام قابل حل درمحلول خنثی جیره های غذایی مورد بررسی متفاوت بودند . ولی اختلاف بین میانگین های قابلیت هضم دیواره سلولی هر جیره که با دو روش تعیین شده بودند معنی دار نبود. میانگین قابلیت هضم لیگنین محتوی جیره های 2و3 که با روش هضمی تخمیری تعیین شده بود بیش ازدو برابر میانگینی بود که با روش هضمی تعیین شده بودند و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. تفاوت بین میانگین قابلیت هضم الیاف خام قابل حل در اسید که با روشهای هضمی وهضمی تخمیری اندازه گیری شدند در مورد جیره 2 معنی دار بود (01/0>P) . این موضوع همچنین در مورد سلولز صادق بود.