انسان بر آن است که به کمال مطلوب خود نائل آید و بدین طریق زندگی بهتر ومرفه تری را برای خویش تأمین نماید. برای نیل به کمال وغلبه برکهتری ‘ هدفها ونیازها محرکهای اصلی رفتار انسان محسوب می شوند.
رو معتقد است که ارضاء نیازها محرک اصلی رفتار می باشد. اوها را و تیدمن معتقدند تصمیم گیری جزء لاینفک زندگی وعامل ضروری برای ادامه حیات است. کوپر اسمیت خودبینی را تعیین کننده مسیر رفتار می داند. آنسباکر معتقد است تلاش برای رسیدن به هدف نیاز به خط مشی معین ومشخصی دارد. چنین خط مشی را می توان زندگی نامید. شیوه زندگی که آمیخته ای از تعامل بین خود بینی – ارضاء نیازها و تصمیم گیری می باشد رل مهمی را در چگونگی نیل به هدفها بر عهده دارد ومسیر فعالیت را معین می سازد.
منظور از این تحقیق آنست که :
1- معلوم کند هرکدام از عوامل فوق یعنی خود بینی ‘ تصمیم گیری و ارضاء نیازها که محرکهای اصلی رفتار فرد محسوب می شوند تا چه حد در انتخاب رشته کشاورزی بوسیله دانشجویان دخالت دارند.
2- ارتباط وهمبستگی هر یک از این عوامل با عوامل محیطی مانند والدین‘ معلم و دوستان وهمقطاران تعیین گردد.
در این بررسی که سال 1366 انجام گرفت 259 نفر از دانشجویان سال اول مقطع پیوسته و ناپیوسته دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران انتخاب گردید. اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از روش آماری میانگین و درصد نتایج آن بدست آمد. این بررسی نشان می دهد که خودبینی 5/83 درصد تصمیم گیری 2/70 درصد و ارضاء نیازها 8/63 درصد در انتخاب رشته کشاورزی بوسیله دانشجویان موثر است. در این بررسی همچنین مشخص شده که ارتباط وهمبستگی بین نظرات دانشجویان پیوسته و نا پیوسته فقط در مورد ارضاء نیازها وخودبینی وجود دارد. این تحقیق نشان داد که بین عوامل محیطی با تصمیم گیری ‘ خود بینی و ارضاء نیازهای دانشجویان در انتخاب رشته کشاورزی همبستگی وجود ندارد.
)