در این مطالعه روستاهای شهرستان کرج که تعداد آنها بالغ بر 533 آبادی است بر حسب تعداد خانوارهای ساکن آنها به پنج گروه تقسیم گردید. از هر گروهی برحسب جمعیت آن گروه درمقایسه با جمعیت کل روستائی شهرستان کرج تعدادی بطور تصادفی انتخاب گردید. ازهر روستای انتخاب شده تعدادی خانوار‘ متناسب با جمعیت آن روستا بطور تصادفی انتخاب شد.
از هر خانوار انتخاب شده پرسشنامه ای پر شد. کلا از 1427 خانوار پرسشنامه پرشد. ولی فقط تعداد 391 عدد آنها کامل بود. البته از بقیه پرسشنامه ها هم تا حد امکان استفاده شد. نتایج بدست آمده به ترتیب زیر بود:
1) هر خانوار نمونه بطور متوسط دارای 88/5 نفر بود. تعداد زیادی از افراد این خانوارها را افراد جوان تشکیل می داد.
2) میزان بی سوادی وکم سوادی در بین افراد نمونه قابل ملاحظه بود(44 درصد افراد بالاتر از هفت ساله بیسواد بودند.) لکن شدت آن در بین زنان بیشتر از مردان بود(55 درصد زنان در مقایسه با 34 درصد مردان در سنین بالای هفت سالگی بیسواد بودند)
3) از زارعتهای مختلف بزرگترین رقم در آمد خالص درهکتار را لوبیا‘ نخود و پنبه تشکیل می داد.
4) بالاترین رقم خود مصرفی مربوط به گندم (66 درصد) وکمترین آن مربوط به چغندرقند (صفر درصد) بود.
5) زارعین نمونه دامداری را اغلب بمنظور خودمصرفی انجام می دادند. بخصوص در نواحی که راههای ارتباطی کافی وجود نداشت این موضوع بیشتر بچشم می خورد. در آمد حاصل ازهر راس ماده گاو بیشتر از سایر انواع دامها بود. در مقایسه با زراعت‘ در آمد یک راس ماده گاو بیشتر از در آمد حاصل از یک هکتار زراعت گندم بود.
6) مبلغ وامی که زراعین دریافت کرده بودند ناچیز وکوتاه مدت و با بهره زیاد بود.هنوز زارعین علاقمند بدریافت وام از بارفروشان بودند.
7) درآمد متوسط سالانه زارعین (77903 ریال) کمتر از خوش نشینان(96280ریال) بود. البته اگر افزایش قیمت زمین در نظر گرفته شود این اختلاف کمتر خواهد بود. در هر دوگروه توزیع درآمد بطور چشمگیری اریب بود بطوریکه سی درصد خانوارهای نمونه فقط هفت درصد کل درآمد را داشتند در صورتیکه 9 درصد خانوارهای نمونه که درلایه در آمدی بالا قرار داشتند نزدیک چهل درصد در آمد را بخود اختصاص داده بودند.
)