تعیین فاصله بهینه بین تیغه های گاو آهن کج ساق متقابل برای دستیابی به خاکورزی مطلوب

بمنظور تعیین فاصله بهینه بین دو واحد گاو آهن کج ساق و همچنین تعیین فاصله بهینه بین دو ردیف متوالی گاوآهن جهت دستیابی به خاکورزی مطلوب همراه با توان مصرفی کم آزمایشهای مزرعه ای انجام گرفت. بدین منظور گاو آهن مذکور بر یک میله افزار سوار شده و در مزرعه ای با بافت لومی رسی در رطوبت 15% وزن خاک خشک با سرعت پیشروی تراکتور برابر با 5/3 کیلومتر در ساعت مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایشها در قالب طرح کرتهای خرد شده و با احتساب سه تکرار انجام گردید. عمق خاکورزی بعنوان فاکتور اصلی در سه سطح 25، 35 و 45 سانتی متر و فاصله بین دو ردیف مجاور بعنوان فاکتور فرعی در چهار سطح 95، 115، 135 و 155 سانتی متر انتخاب گردید. فاصله بین دو ردیف متوالی در هر تیمار نصف فواصل بین دو تیغه مجاور در نظر گرفته شد. در هر آزمایش مقادیر مقاومت کششی مصرفی و تغییرات حاصله در خصوصیات فیزیکی خاک در فواصل بین دو تیغه مجاور و بین دو ردیف متوالی اندازه گیری گردید. نتایج آزمون کشش بیانگر اثرات معنی دار فاصله بین تیغه ها و عمق خاکورزی بر مقاومت کششی بوده بطوریکه افزایش هر یک موجب افزایش این نیرو گردید. توان مورد نیاز دستگاه برای محدوده فاصله 155-95 سانتی متری، و محدوده عمق 45-25 سانتی متری در محدوده 5/23-5/16 کیلووات متغیر بود. متوسط نفوذ تجمعی آب در خاک در مدت 45 دقیقه در فواصل بین دو تیغه مجاور و در فواصل بین دو ردیف متوالیل به ترتیب به میزان 8/2 و 8/1 برابر نسبت به قبل از خاکورزی افزایش یافت/ کاهش چشمگیر شاخص مخروطی نسبت به قبل از خاکورزی از دیگر نتایج حاصله می باشد که از دو رگرسیون چند متغیره بمنظور ارتباط پارامترهای اندازه گیری شده و فواصل مورد نظر استفاده گردید. معادلات حاصل، فواصل بهینه بین دو تیغه مجاور و بین دو ردیف متوالی را بترتیب برابر 122 و 5/47 سانتی متر پیشنهاد می نماید. رعایت فواصل توصیه شده بهنگام بکارگیری این نوع گاوآهن، موجبات بهبود خصوصیات فیزیکی خاک، و افزایش راندمان مزرعه ای در عین نیاز به توان مصرفی کمتر را فراهم آورده و از این رو برای زارعین سودمند می باشد.