تعیین مناسب ترین گزینه توزیع آب در شبکه آبیاری (مطالعه موردی شبکه آبیاری قوریچای)

عملکرد یک روش بهره برداری در شبکه انتقال و توزیع آب تابع رفتار هیدرولیکی جریان در شبکه می باشد. از این رو ارزیابی کمی و دقیق عملکرد روشهای بهره برداری مستلزم تعیین رفتار هیدرولیکی جریان شبکه در طول زمان می باشد. از طرفی هیدرولیک جریان در یک شبکه متأثر از عواملی مانند نوع سیستم کنترل شبکه، ساختمان فیزیکی شبکه، نوع روش بهره برداری و بالاخره سیاستهای مدیریتی اختصاص و تحویل آب می باشد. به این ترتیب ملاحظه می شود که مطالعه اثر عوامل فوق بر هیدرولیک جریان بدون استفاده از ابزارهای محاسباتی کارآمد غیر ممکن است. بنابراین ارزیابی دقیق عملکرد روشهای مختلف بهره برداری و مطالعه اثر عوامل مختلف بر عملکرد این روشها تنها با استفاده از مدلهای ریاضی توانمند میسر خواهد بود. هدف اساسی این تحقیق معرفی شاخصهای عملکرد برای ارزیابی روشهای بهره برداری یک شبکه انتقال و توزیع آب، همچنین تعیین گزینه برتر از میان گزینه های پیشنهاد شده می باشد. شبکه ای که در این تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفته شبکه آبیاری و زهکشی قوریچای است که در استان آذربایجان شرقی واقع شده است. برای این شبکه سه گزینه بهره برداری پیشنهاد شده که عبارتند از روش بهره برداری جریان دائمی با دبی ثابت، جریان دائمی با دبی متغیر و جریان متناوب. بهترین گزینه بهره برداری گزینه ای است که دارای مطلوب ترین مقادیر شاخص های عملکرد باشد. در این تحقیق از شاخصهای پیشنهادی مولدن و گیتس استفاده شده است. شاخصهای عملکرد، خود بر اساس پارامترهایی استوار شده اند که تعیین آنها به کمک یک مدل هیدرودینامیک میسر است. در این تحقیق گزینه های بهره برداری انتخابی به کمک مدل هیدرودینامیک ICSS-POM شبیه سازی شده اند. سپس شاخصهای عملکرد به کمک پارامترهای مختلفی که از ستاده های مدل استخراج شده اند تعیین شده اند. تدقیق در نتایج شاخصهای عملکرد نشان داد که گزینه دوم را به عنوان گزینه برتر بهره برداری می توان انتخاب کرد.