حفظ و پایداری منابع تولید کننده محصولات کشاورزی از اصول مهم کشاورزی پایدار بشمار میرود و سلامت و تداوم تولیدات در گرو توسعه کشاورزی پایدار میباشد. هدف اصلی این تحقیق بررسی میزان آگاهیهای کشاورزان در زمینة کشاورزی پایدار و شناخت ارتباط و همبستگی عوامل تأثیرگذار بر دانش کشاورزی پایدار ذرت کاران نمونه استان فارس بود. یافتههای این تحقیق نشان داد میزان دانش کشاورزی پایدار اکثریت (70%: جدول شماره 2) ذرت کاران نمونه استان فارس در سطح «متوسط» قرار دارند که در مقایسه با کشاورزان نمونة استانهای دیگر در این زمینه در وضعیت مشابهی قرار دارند (4، 5). بین دانش کشاورزی پایدار و میزان دسترسی کشاورزان به کانالهای کسب اطلاعات کشاورزی پایدار ذرت کاران رابطهای نسبتاً قوی و معنیداری بدست آمد (649/0(r= . در این تحقیق متغیرهای سطح سواد و میزان پایداری مزارع کشاورزان نیز رابطه آماری معنیداری با میزان دانش کشاورزی پایدار داشتهاند. نتایج این مطالعه نشان داد که ارتباط قویای بین میزان دانش کشاورزی پایدار و میزان عملکرد کشاورزان وجود ندارد، چون اولاً، باید دانش را بکار گرفت تا نتایج مطلوب را انتظار داشت و از طرف دیگر رعایت اصول کشاورزی پایدار لزوما" میزان عملکرد در واحد سطح را فوراً افزایش نخواهد داد، بلکه دستاوردهای قابل توجهی نظیر تداوم حاصلخیزی خاک، و کیفیت و سلامت منابع طبیعی و محصولات کشاورزی را در طولانی مدت به ارمغان خواهد آورد. در این تحقیق، جوانترها از دانش کشاورزی بالاتری نسبت به مسنترها برخوردار بودهاند. همینطور، یافتهها نشان میدهد، هر قدر سابقة آنان به کشت ذرت نیز بیشتر میشود، میزان دانش کشاورزی پایدار آنان کاهش مییابد. این ارتباط معکوس سابقه کشت ذرت با میزان دانش کشاورزی پایدار ذرت کاران ممکن است به مسئلة شرکت در دورههای آموزشی در طی سنواتی که به کشت ذرت مشغول بودند، نگرشها، و گرایشهای آنان مربوط شود که در این تحقیق مورد بررسی قرار نگرفت. در رگرسیون چند متغیره، متغیرهای میزان تحصیلات، میزان دسترسی کشاورزان به دانش کشاورزی پایدار، و میزان پایداری زراعی مزارع کشاورزان بعنوان متغیرهایی که بیشترین سهم را در میزان تغیرات متغیر وابسته (دانش کشاورزی پایدار) داشتند، در مدل نهایی باقی مانده و به میزان
6/48% ( 486/0r2 =) از نوسانات در میزان دانش کشاورزی پایدار را تبیین میکنند.