بررسی تنوع ژنتیکی در برخی از ارقام تجاری سیب زمینی ایران با استفاده ازتکنیکRAPD-PCR

نویسندگان

چکیده

به منظور مطالعه چند شکلی های DNA در 28 رقم سیب زمینی ایران غده های ارقام در گلخانه کشت و در مرحله 4-3 برگی، DNAی ارقام با روش دلاپورتا (مینی پرپ) از برگ استخراج و کمّیت و کیفیت آنها به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. برای انجام واکنش PCR، 100 آغازگر تصادفی انتخاب و بر روی نمونه ها آزمایش گردیدند. شانزده آغازگر تکثیر DNA ی الگو را به خوبی انجام داده و بین ارقام چند شکلی نشان دادند. نوارهای با وضوح بالا و با اندازه مناسب ( 2400-300 جفت باز) که دارای تکرار پذیری بالایی بودند، انتخاب و وارد محاسبات شدند. این 16 آغازگر به طور کلی تعداد 190 نشانگر و 1854 نوار در کل ارقام تولید کردند. تجزیه خوشه ای ارقام براساس حضور باند(1) و عدم حضور باند(0) با استفاده از ضرایب تشابه جاکارد و ضریب تطابق ساده به روش UPGMA انجام گرفت. بیشترین تمایز ژنتیکی بین ارقام ولوکس و هرتا- 2 و کمترین تمایز ژنتیکی بین ارقام هرتا - 1 و هرتا - 2 بدست آمد. در نتیجه محاسبات ضریب جاکارد و تطابق ساده در تجزیه خوشه ای ، ارقام به ترتیب در 7و4 گروه قرار گرفتند که این نشاندهنده حساسیت بالاتر ضریب جاکارد می باشد. نتایج این تحقیق تابعیت تنوع ژنتیکی از تنوع جغرافیایی در ارقام سیب زمینی را نشان داد و ارقام آمریکایی، هلندی و آلمانی در گروههای جداگانه قرارگرفتند. بنابراین می‌توان گفت که روش RAPD-PCR برای دسته بندی ژرم پلاسم و شناسایی گروههای هتروژن سیب زمینی مفید و یک تکنیک مؤثر در برنامه‌های اصلاحی این گیاه می‌باشد.

کلیدواژه‌ها