بررسی تنوع ژنتیکی و روابط ارقام گندم ایرانی با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

نویسندگان

چکیده

در این تحقیق به منظور بررسی شباهت ژنتیکی، تعیین فاصله ژنتیکی و روابط 21 رقم و لاین گندم ایرانی از50 جفت آغازگر ریزماهواره استفاده شد. الگوهای باندی بر اساس حضور(یک) و عدم حضور( صفر) باند امتیازدهی شدند. سپس محتوای اطلاعات چند شکلی (PIC) هر آغازگر ریزماهواره و شباهت ژنتیکی ارقام با استفاده از ضریب نی و لی محاسبه گردید. میانگین PIC برای نشانگرهای مورد بررسی 56/. بود. ارقام قدس و الوند دارای بیشترین شباهت ژنتیکی (755/.) و ارقام بولانی و نیک‌نژاد کمترین شباهت ژنتیکی (188/.) را نشان دادند و میانگین شباهت ژنتیکی ارقام 328/. برآورد گردید. تعداد آلل در جایگاه‌ها از دو تا ده آلل متغیر بود. در مجموع 199 آلل شناسایی شد و میانگین تعداد آلل در هر جایگاه 37/5 بدست آمد. گروه‌بندی ژنوتیپ‌ها با روش UPGMA آنها را در 4 گروه مختلف قرار داد. نتایج این تحقیق کارایی نشانگرهای ریزماهواره را در بررسی چند شکلی ارقام گندم تایید کرد.

کلیدواژه‌ها