اثر رقم و سایه اندازی طبق و برگهای نزدیک آن بر عملکرد دانه گلرنگ و اجزای آن در اصفهان

مقصدهای فیزیولوژیک، به طور یکسان به وسیله تمام اندامهای سبز و برگهای گیاه تغذیه نمیشوند و هر یک از مبادی اخیر, مواد مورد نیاز مقصد خاص را تامین می کنند. فاصله مبدا تا مقصد عامل مهمی است و معمولاً مواد پرورده مورد نیاز برای پر شدن دانه از نزدیکترین بافتهای سبز به دانهها (گلآذین و برگهای نزدیک به آن) تامین میشود. به منظور ارزیابی اثر سایهاندازی طبق و دو برگ نزدیک به طبق در عملکرد دانه چهار رقم گلرنگ در منطقه اصفهان، و مقایسه عملکرد دانه این ارقام، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجفآباد، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال زراعی1381 به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار رقم گلرنگ (اراک2811، نبراسکا10، توده محلی کوسه و ای.سی- استرلینگ) و سه سطح سایهاندازی پس از گردهافشانی (طبق، طبق و دو برگ نزدیک آن و شاهد) بودند. نتایج بدست آمده حاکی از تفاوت معنیدار بین رقمها در رسیدن به مراحل مختلف نموی بود، و در این رابطه توده محلی کوسه و ای.سی- استرلینگ به ترتیب دیررسترین( 122 روز) و زودرسترین (108) روز ارقام بودند. بیشترین ارتفاع مربوط به توده محلی کوسه
122 سانتیمتر( و کمترین آن مربوط به رقم ای.سی- استرلینگ 60) سابتیمتر( بود. شمار طبق در بوته تحت تاثیر رقم و سایهاندازی قرار نگرفت اما شمار دانه در طبق، وزن هزار دانه، وزن دانه در طبق، عملکرد دانه در بوته و شاخص برداشت تحت تاثیر رقم و سایهاندازی واقع شدند، به طوری که تیمار سایهاندازی باعث کاهش این صفات گردید. بطور کلی سایه اندازی طبق و طبق و دو برگ فوقانی به ترتیب سبب کاهش 12/4 و 14/2 درصدی در عملکرد دانه شد. با توجه به این که ارقام اراک2811، نبراسکا10 و توده محلی کوسه عملکرد بالایی تولید کردند، استفاده از این ارقام در کشت دوم در شرایطی نظیر آزمایش حاضر در اصفهان قابل توصیه میباشد.