بررسی نحوه توارث مقاومت به نژاد 134E182A+ زنگ زرد در 6 رقم گندم تجاری با روش دای‌آلل کراس

نویسندگان

چکیده

به منظور ارزیابی و بررسی نحوه توارث مقاومت به زنگ ‌زرد، 6 رقم گندم هگزاپلوئید و 10 نتاج F1 حاصل از طرح آمیزشی دای‌‌آلل یک طرفه با نژاد 134E182A+ عامل بیماری،‌در شرایط گلخانه در یک طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. اجزاء مقاومت شامل: دوره کمون، تیپ‌آلودگی، اندازه جوش و تعداد جوش بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ‌ها برای تمام صفات اختلاف معنی‌داری وجود دارد. نتایج دای‌آلل، حالت برگشت غالبیت را در بعضی ارقام نشان ‌داد. تجزیه دای‌آلل با روشهای پیشنهادی گریفینگ‌و هیمن‌ـ‌جینکز نشان داد که در نژاد 134E182A+ واریانس غلبه از اهمیت بالایی برخوردار بود. در میان والدین رقم تجن، بیشترین GCA را در جهت افزایش مقاومت دارا بود. نتایج همچنین نشان داد که حالت غالبیت برای اکثر آللها وجود داشت. تجزیه همبستگی، همبستگی معنی‌داری را بین صفات اندازه‌گیری شده نشان داد. توارث‌پذیری عمومی ‌در برابر نژاد 134E182A+، 1/97% و توارث‌پذیری خصوصی 4/70% برآورد گردید.

کلیدواژه‌ها