در این پژوهش، ارزیابی تناسب کیفی اراضی برای محصولات فاریاب گندم، جو و پنبه درناحیهای به وسعت 15 هزار هکتار درمنطقه اشتهارد واقع در 60 کیلومتری جنوب غربی کرج انجام گردید. با مطالعه روش های موجود ارزیابی تناسب اراضی و با توجه به اطلاعات موجود هر سه روش محدودیت ساده، تعداد و شدت محدودیت و پارامتریک برای مطالعه انتخاب و مورد استفاده قرار گرفت. به منظور کنترل و به هنگام نمودن اطلاعات مربوط به خاک پس از بررسی گزارشهای خاکشناسی موجود، چهار سری خاک اشتهارد، جعفرآباد، شورقلعه و عبدلآباد که از نظر وسعت سطوح بیشتری را درمنطقه میپوشانند و در بیشتر آنها کشت وکار صورت میگیرد انتخاب و درآنها 9 پروفیل حفر و مطالعه گردید. پس از مطالعات و بررسی های صحرایی و مطالعات آزمایشگاهی، ویژگیهای خصوصیات اراضی تعیین گردید. برای تعیین مشخصات اقلیمی از اطلاعات هواشناسی ایستگاه سینوپتیک کرج و دیگر ایستگاههای نزدیک به منطقه استفاده شد. سه محصول اصلی گندم، جو و پنبه بر اساس سطح زیر کشت، میزان عملکرد وشرایط اقلیمی منطقه به عنوان استفادههای عمده در زراعت آبی انتخاب و با مقایسه نیازهای آنها با خصوصیات اراضی کلاسهای تناسب برای هریک تعیین شد. نتایج بدست آمده نشان داد مهمترین خصوصیات اراضی محدودکننده شامل میکرورلیف1 ، بافت، ساختمان، عمق خاک، ذرات درشت تر از شن، مقدار گچ، اسیدیته، بالا بودن سفره آب زیرزمینی و شوری و سدیمی بودن خاک میباشد. کلاسهای اقلیمی درمنطقه برای گندم وجو مناسب (S1) و برای پنبه نسبتاً مناسب (S2) تعیین گردید. تجزیه دادههای بارندگی و تبخیر و تعرق نشان داد طول دوره رشد حدود 135 روز است که از دهه دوم ماه نوامبر (دهه سوم آبان ) شروع و در دهه سوم ماه مارس (دهه اول فروردین ) به پایان میرسد. درتعیین شاخصهای اراضی برای هرسه محصول یاد شده همیشه شاخص اراضی بدست آمده برای گیاه زراعی جو بالاتر از شاخصهای بدست آمده برای گندم وپنبه بود و از دو روش پارامتریک شاخص استوری و ریشه دوم ، روش ریشه دوم با واقعیت های موجود درمنطقه هماهنگی بیشتری نشان میدهد.