بررسی نگرش کشاورزان نسبت به بکارگیری سیستمهای آبیاری تحت فشار در استان کرمانشاه

هدف کلی این تحقیق بررسی نگرش کشاورزان نسبت به بکارگیری سیستم آبیاری تحت فشار و بررسی مسائل و مشکلات بکارگیری و تداوم سیستمها از دیدگاه کشاورزان استان کرمانشاه بود. این تحقیق به روش پیمایشی انجام شد و از نوع توصیفی- همبستگی می‌باشد. جامعه آماری این تحقیق را زارعینی تشکیل دادند که در سال زراعی 81-80 در استان کرمانشاه دارای سیستمهای آبیاری تحت فشار بوده و به دلایلی سیستمهای آنان غیرفعّال شد که تعداد آنان 171 نفر بود. 88 نفر از آنان به روش نمونه‌گیری کاملاً تصادفی بعنوان نمونه‌های آماری این تحقیق انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها و اطلاعات مورد نظر، پرسشنامه‌ای در چهار بخش شامل: سنجش نگرش، بررسی مشکلات و تنگناهای عملیاتی و اجرایی، ویژگیهای فردی و حرفه‌ای کشاورزان، و میزان دسترسی مخاطبان به اطلاعات فنّی تنظیم و تدوین شد. نتایج نشان می‌دهد نگرش 8/48% از کشاورزان نسبت به بکارگیری سیستمهای آبیاری تحت فشار «مثبت» و «نسبتاً مثبت» است. در حالیکه، 2/52% از کشاورزان نسبت به سیستمها نگرشی «منفی» و «نسبتاً منفی» داشتند. میزان همبستگی محدودیت منابع آب (262/0-=r) با نگرش کشاورزان نسبت به سیستمهای آبیاری تحت فشار، رابطه منفی و معنی داری داشت. بر این اساس، هرقدر کشاورزان محدودیت منابع آبی کمتری را تجربه کردند، نگرش مثبت تری را نسبت به سیستمها داشتند. میزان درآمد (382/0r=) رابطه مثبت و معنی داری با نگرش آنان داشت. آزمون رگرسیون چند متغیره نشان داد که مجموعة متغیرهای روش کاشت، میزان عملکرد گندم، و میزان دسترسی به اطلاعات به میزان 29%
(29/0=R2) از میزان نوسانات متغیر وابسته را تبیین می‌کنند. این مطلب نشان می‌دهد که هنوز مقدار قابل توجهی از نوسانات در میزان نگرش کشاورزان نسبت به آبیاری تحت فشار مبتنی بر عواملی است که در این تحقیق شناخته نشدند که محققان دیگر باید به آن بپردازند.