مطالعه عوامل مختلف در ایجاد شرایط بهینه جهت کاربرد گل محمدی در تهیه مربا

در این پژوهش تهیه چند نوع مربا از میوه، گلبرگ و تفاله گلبرگ گل محمدی توام با سایر میوه ها مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای مختلف شامل میوه گل محمدی همراه با گوشت سیب، میوه گل محمدی همراه با تفاله گلبرگ آن، گلبرگ گل محمدی همراه با گیلاس، گلبرگ گل محمدی همراه با شربت آلبالو و تفاله و گلبرگ گل محمدی همراه با هویج می باشند. پس از تهیه مرباهای گوناگون جهت آزمون چشایی از روش هدونیک استفاده گردید. تست پانل توسط ده نفر در سه تکرار انجام پذیرفت. آزمایشهای انجام یافته روی مرباهای تهیه شده شامل اندازه گیری اسیدیته pH ویتامین C و درصد مواد جامد محلول (BRIX) در ماههای اول، دوم و سوم پس از تهیه نمونه ها انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها براساس طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی انجام گرفت، اثر متقابل انواع مربا و گذشت زمان نیز بررسی گردید. نتایج نشان داد که مربای حاصل از میوه گل محمدی همراه با گوشت سیب به لحاظ ویژگی های ظاهری ارگانولپیتیکی بهترین نمونه است. مربای مذکور بیشترین مقدار ویتامین C و پکتین را دارا بود. مقدار ویتامین C در میوه گل محمدی نزدیک به 2000 قسمت در میلیون بود که پس از تهیه مربا به 1500 قسمت در میلیون تنزل یافت. با گذشت زمان مقدار این ویتامین کاهش یافت و در نهایت پس از گذشت سه ماه به قسمت در میلیون 500 رسید. میزان اسیدیته در طی نگهداری تغییر معنی داری نشان نداد اما pH در ماه اول نگهداری نسبت به دو ماه بعد کمتر بود. مقدار پکتینات کلسیم در طی سه ماه نگهداری ثابت ماند.