به منظور تعیین صفات فنولوژیک و فیزیولوژیک موثر بر افزایش عملکرد در گندم رابطه بین آنها با اجزای عملکرد و عملکرد بررسی شد.آزمایش با استفاده از 13 رقم گندم از گذشته تا حال در منطقه گرگان کشت و کار می شد به نام های آتیلا اترک البرز اینیا باکونارا پاستور بی ار-1 تجن خزر یک زاگرس فلات گلستان و ویناک در شرایط دیم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 1377 اجرا شد.نتایج نشان داد صفاتی از قبیل عملکرد بیولوژیک شاخص برداشت کارآیی تخصیص مواد فتوسنتزی به گل آذین سرعت پر شدن دانه در واحد سطح و تعداد دانه در سنبله با عملکرد دانه ارقام همبستگی مثبت و معنی داری داشتند.روز تا رسیدگی فیزیولوژیک و دوام دوره پر شدن دانه با عملکرد دانه همبستگی منفی و معنی داری داشت.اما صفاتی مانند روز تا گرده افشانی بیوماس کل در گرده افشانی و وزن دانه باعملکرد دانه ارتباط معنی داری نداشتند.
)