به علت اهمیت منابع آب و وقوع بحران جهانی آب در آینده ای نه چندان دور که ناشی از افزایش تقاضا برای این ماده حیاتی و ضروری بوده،مسئله تضمین تامین آب برای آینده جوامع بشری مطرح است.بنا براین ،نه فقط لازم است که در تمامی طرح های عظیم کشاورزی،صنعتی و یا تامین آب مشروب جوامع بزرگ نیازهای آبی دقیقاً محاسبه شود،بلکه باید کوشش کنیم بهترین روش های محاسبه شبکه های آبیاری رابه کار گیریم . لازمه طراحی شبکه های آبیاری تحت فشار محاسبه نیاز آبی و تعیین دبی ماکزیمم بر مبنای مطالعات منابع خاک وآب و شرایط اقلیمی وعوامل اقتصادی و کشاورزی منطقه میباشد.در این مقاله نقش این مطالعات برای تعیین نیاز آبی در آبیاری تحت فشار بر مبنای داده های اقلیمی استان گیلان ‹به ویژه رشت› مورد بررسی قرار گرفته است. با تنظیم یک الگوی کشت:چایکاری ‹50 درصد ›،درختکاری‹5/16 درصد›،صیفی کاری‹5/4 درصد ›،زراعت های علوفه ای‹4 درصد›،زراعت هایی که آبیاری نمی شوند 25 درصد و با تاکید بر زراعت چای درمنطقه ی رشت و فومنات نیاز آبی برای طراحی شبکه های آبیاری تحت فشار با روش بلینی- کریدل ونیازهای آبی گیاهان الگوی کشت تعیین گردید.محاسبات به عمل آمده نشان داد که:نیاز آبی ماکزیمم ماهیانه با بازده ابیاری 90درصد به روش تحت فشار در محل مصرف برای چایکاری 210،درختکاری5/115،صیفی کاری 170ودر زراعتهای علوفه ای 430میلیمتر وحجم خالص آب آبیاری سالیانه مورد نیاز گیاهان الگوی کشت ابتدای شبکه 4257 مترمکعب در هکتار است .
)