چهار ژئوتیپ جو دو ردیفه و چهار ژئوتیپ جو شش ردیفه با مبدا ایرانی و ژاپنی حاصل از مطالعات بیش از 300 نمونه از کلکسیون غلات گروه زراعت و اصلاح باتات دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران انتخاب گردید و جهت بررسی های زراعی و بیو شیمیایی در سال 1376 در سه تاریخ کشت و در سال 1377 در قالب طرح بلو های کامل تصادفی با 3 تکرار جهت بررسی عملکرد ها در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران کشت گردید. از نظر عملکرد دانه ، عملکرد کاه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت ، ارقام شش ردیفه والفجر و زرجو در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه بهترین بودند و رقم شش ردیفه شماره 1 ژاپنی و دو ردیفه شماره 17 کلکسیون در بین ژنوتیب های مورد مطالعه کم محصول ترین ارقام بودند. در بررسی بیوشیمیایی 8 ژنوتیپ مورد مطالعه از نظر گلوتامات آکسالات ترانس آمیناز(GOT) تفاوت چندانی نشان ندادند. ولی از نظر استراز ژنوتیپ و ردیفه شماره 17 کلکسیون و ژنوتیپ ش ردیفه شماره 1 ژاپنی که کم محصول ترین ارقام بودند، الگوی منحصر به فردی نشان دادند. از نظر پروتئین هوردئین نیز ژنوتیپ دو ردیفه شماره 17 کلکسیون الگوی نواری متمایزی نسبت به بقیه ارقام مورد مطالعه داشت.
)