در این مطالعه کارایی فنی کشاورزی اندازه گیری و تحلیل گردید. برای این کار ابتدا با استفاده از داده های مقطعی سال 1372 توابع تولید محصولات گندم و پیاز درمزارع دشت تبریز- آذرشهر برآورد شد و بعد با استفاده از روش توزیعات ترکیبی جملات اخلال اقدام به سنجش کارآیی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که پراکندگی زیادی در کارایی فنی کشاورزان وجود دارد و به طور متوسط کارآیی تکنیکی مزارع گندم 63% ومزارع پیاز 74% بدست آمد. مقادیر بدست آمده حاکی از آن است که کشاورزان به طور کارا عمل نمی کنندومقدار تولید از دست رفته در اثر عدم کارآیی وجود داردکه این وضعیت به طور نسبی در مزارع گندم بیشتر از مزارع پیاز است.