این پژوهش با استفاده از 72 راس بره نر 7 ماهه ورامینی و 9 جیره غذایی در برگیرنده سه سطح کل گوگرد (صفر ‘ 1/0‘ و 2/0 درصد ) وسه سطح کاه جو غنی شده با محلول 5% اوره (صفر ‘ 15‘ و 30 درصد ) در قالب یک طرح کاملا تصادفی با روش فاکتوریل 3*3 به مدت 100 روز اجرا گردید. درخاتمه آزمایش‘ طبق دستورالعمل استاندارد‘ با استفاده از پشم چین نمونه بردار دستی‘ نمونه های پشم از ناحیه پهلو تهیه و قطر‘ طول‘ چربی همراه پشم ‘ مواد گیاهی ‘ مقدار پشم شسته شده‘ انواع الیاف‘ درصد الیاف مدولانی ‘ مقدار گوگرد و ازت پشم اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که گوگرد مصرفی بطور معنی داری (05/0>p) بر قطر پشم اثر گذاشت .2/0 درصد گوگردی استفاده کرده بودند درصد بیشتری از الیاف ضخیم (بالای 60 میکرون) بود. در بره هائیکه با جیره حاوی 15% کاه جو غنی شده بودند. الیاف بطور معنی داری ضخیم تر و بلند تر (01/0>p) بودند ‘ ومقدار پشم شسته بیشتری (05/0>p) نسبت به بره هایی که با جیره های حاوی سطوح دیگر کاه غنی شده تغذیه شده بودند‘ الیاف بطورمعنی داری ضخیم تر و بلندتر (01/0>p) بودند‘ ومقدار پشم شسته بیشتری (05/0>p) نسبت به بره هایی که با جیره های حاوی سطوح دیگر کاه غنی شده تغذیه شده بودند تولید کردند. افزایش معنی داری طول (01/0>p) ‘ قطر (05/0>p) ویکنواختی در طول (05/0>p) در بین واحدها ی آزمایشی همراه با افزایش وزن بیده مشاهده شد. کیفیت پشم دربره هایی که جیره بدون مکمل گوگردی یا بدون کاه غنی شده یا فاقد هر دو آنرا مصرف کرده بودند در سطح پائین تری بود. ازت موجود در پشم تحت تأثیر جیره قرار نگرفت ولی بین مقادیرگوگرد موجود در پشم اختلاف معنی داری (01/0>p) مشاهده گردید. استفاده از بالاترین سطوح گوگرد وکاه غنی شده (به ترتیب با 2/0 و 30 درصد) بعلت افزایش متناسب در قطر ‘ طول ‘ یکنواختی طول الیاف‘ مقدار پشم شسته و وزن بیده‘ مناسبترین جیره تشخیص داده شد.
)