ارزیابی کمی وکیفی آب برگشتی در آبیاری نشتی پنبه

استفاده از حداکثر پتانسیل های کشاورزی موجود درهر محل و افزایش راندمان نهاده های کشاورزی ‘ جهت افزایش تولید محصول اجتناب ناپذیر است. در این راستا افزایش راندمان آب مصرفی در آبیاری اراضی از جمله اهرم هایی است که می توان از ان استفاده نمود . بدین منظور وقتی پایاب جزء تلفات آب به حساب نیاید در راندمان کاربردی سیستم ها ی آبیاری شیاری بهبود قابل ملاحظه حاصل می شود. برای استفاده مجدد از این آب باید ارزیابی دقیقی از کمیت و کیفیت آن صورت گیرد . مقاله حاضرنتیجه تحقیقاتی است که در یکی از مزارع تحقیقاتی تحت کشت پنبه در منطقه گرگان به منظور بررسی تغییرات حاصله در کیفیت پایاب فارو می باشد. آزمایش در 4 تیماردیی 7/1 ‘ 4/1 ‘ 1/1و 8/0 لیتر در ثانیه درهر فاروبه طول 120 متر با انتهای بازو در 4 تکرار انجام و نتایج در طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله حاکی از آن است که دبی های 8/0 و 1/1 لیتر درثانیه از نظرکمیت کمترین رواناب در بین تیمارها داشته و در این خصوص اختلاف معنی داری بین این دو تیمار مشاهده نشده است. لذا در روش آبیاری با استفاده از رواناب دبی های حدود 1/1 لیتر درثانیه وکمتر از اولویت بیشتری برخوردارند.از نظر کیفیت رواناب حاصله در کلاس C1S1 طبقه بندی شده که برای آبیاری مجدد مناسب است . بدلیل وجود مواد جامدمعلق در آب باید رواناب قبل از پمپاژ به اراضی بالادست از حوضچه های ترسیب عبور داده شود.