برای مطالعه مقاومت به خشکی در گلرنگ از 1858 لاین و رقم ایرانی وخارجی گلرنگ استفاده به عمل آمد. ارقام و لاین ها عبارت بود از 93 رقم و لاین ونمونه آمریکایی ‘ دورقم اسرائیلی ‘ 11 رقم ونمونه محلی ایرانی و بقیه 50 لاین پاییزه و 1702 لاین بهاره ایرانی ‘ هر لاین یا رقم در یک خط 5 متری کاشته شد و در هر خط 100 بوته موجود بود. پس از هر 20 خط یک خط از شاهد 222=848/49-v کشت گردید. درموقع کشت زمین مرطوب بوده واحتیاجی به آبیاری نبود. درتمام دوره رشد گیاه مزرعه اصلا آبیاری نشد. در طول آزمایش 96 میلیمتر باران آمد. صفات مورد مطالعه عبارت بود از ارتفاع – تعداد قوزه در بوته – تعداد بذر در قوزه – عملکرد و درصد روغن ‘کشت در فروردین ماه و برداست درمهر ماه 1355 انجام شد . در مورد هر صفت اعداد به دست آمده با میانگین شاهد طرفین مقایسه شد ه و بصورت درصد میانگین مزبور در آمد. سپس حدود تغییرات ومیانگین هر صفت محاسبه شد و تعداد 10 رقم و لاین که از بقیه بهتر بود تعیین گردید.
از این آزمایش نتایج زیر بدست آمد.
الف- ارتفاع گیاهان بسیار متغییر و از 7/23 تا 7/199 درصد تغییر نموده و لاین های ایرانی جزوکوتاهترین نمونه ها بود.
ب- برای تداد قوزه در بوته تغییرات از 3/33 تا 2/263 درصد بود و لاین های ایرانی حداکثر تعداد قوزه در بوته را داشتند.
ج- تغییرات تعداد بذر د رقوزه از 1/23 تا 2/261 درصد بود وحداکثر تعداد بذر در قوزه مربوط به لاین های ایرانی است.
د- عملکرد گیاهان از 2/2 تا 2000 درصد در واحد آزمایشی تغییر نموده و ارقام ایرانی جزو پرمحصول ترین ارقام بودند.
ه- درصد روغن از 4/24 تا 9/118 درصد نسبت به میانگین دو شاهد طرفین تغییر نموده و از لاین های ایرانی نمونه هایی با درصد روغن بالا موجود بود.
معلوم شد که در شرایط خشک یعنی با 96 میلیمتر باران‘ بعضی از ارقام ایرانی گلرنگ می توانند محصول قابل ملاحظه ای تولید نمایند.
)