استفاده از الکتروفورز پروتئین در ارزیابی فاصله ژنتیکی گونه های یونجه

پروتئین های محلول درنمک ومحلول در الکل بذر ‘ برگ وکلروپلاست 9 گونه یونجه (Medicago spp) در الکتروفوز سدیم دود سیل سولفات – ژل پلی اکریلامید (SDS-PAGE) جداسازی و مورد مطالعه قرار گرفت. مجموعا 68 نوار بدون ابهام وتکرار پذیر مشاهده شدندکه از آنها برای برآورد فاصله ژنتیکی گونه های یونجه استفاده شد. گونه ها در فاصله 1/0 تا 4/0 خوشه بندی شدند ومیانگین فاصله ژنتیکی آنها 296/0 برآورد شد. با توجه به این که در روش مورد استفاده ‘ فاصله ژنتیکی از صفر تا یک متغییر است می توان نتیجه گرفت که فاصله ژنتیکی گونه های مورد مطالعه کمتر از شباهت ژنتیکی آنها (704/0=296/0-1) است. تجزیه کلاستر 9 گونه را به 4 گروه تقسیم کرد: گروه M.sativa:1 یا یونجه زراعی گروه‘ 2:M.lupulina ‘ گروه M.radiata,M.minima:3 و گروهM.rigidula, M.orbicularis M. truncatula, M.scutellata و M.littoralis دوگونه اخیر کمترین فاصله ژنتیکی و گونه زراعی یونجه بیشترین فاصله ژنتیکی را نسبت به سایر گونه ها داشت. این نتایج با طبقه بندی کلاسیک جنس مدیگاگو تفاوت هایی نشان می دهد که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است.