بررسی‌ اثرات‌ متقابل‌ ژنهای‌ Pto/avrPto بر روی‌ کلنیزاسیون‌ اپی‌ فیت‌ باکتری ‌Pseudomonas syringae

نویسندگان

چکیده

مقاومت‌ گیاهان‌ در برابر دامنه‌ وسیعی‌ از بیماریهای‌ گیاهی‌ بستگی‌ به‌ ژن‌ غیر بیماریزایی‌ درعامل‌ بیماری‌ و ژن‌ مقاومت‌ در میزبان‌ دارد. در این‌ تحقیق‌ ژن‌ غیر بیماریزایی‌ avrPtoجدایه PT23 باکتری Pseudomonas syringae pv.tomato در‌پلاسمید نوترکیبpLA(avrPto) کلون‌گردیدوسپس‌این‌پلاسمیدازطریق‌ الکتروپوریشن ‌ به‌ داخل‌ سلولهای‌ جدایه‌های‌ وحشی‌ P.s. pv tomato. ، P.s.pv. phaseolicolaو P.s.pv. syringae منتقل‌ شد. رقم‌ حساس‌کانریرو (فاقد ژن‌ مقاومت‌ (Pto و رقم‌ مقاوم‌ کاستون‌ (واجد‌ ژن‌ مقاومت‌ (Pto گوجه‌ فرنگی‌ بوسیله‌ جدایه‌های‌ وحشی‌ و جدایه‌های‌ حاوی‌ پلاسمید نوترکیب‌ pLA (avrPto)مایه‌ زنی‌ شدند. نتایج‌حاصله‌ نشان‌ داد هیچگونه‌ اختلاف‌ معنی‌ داری‌ بین‌ جدایه‌های‌ وحشی‌ و جدایه‌های‌ حاوی‌پلاسمید نوترکیب‌ از نظر میزان‌ تکثیر باکتری‌ بر روی‌ رقم‌ حساس‌ وجود ندارد در صورتیکه‌ در رقم‌مقاوم‌ میزان‌ تکثیر باکتری‌ در جدایه‌های‌ حاوی‌ پلاسمید نوترکیب‌ pLA (avrPto) از نظر آماری‌ بطورمعنی‌ داری‌ پایین‌تر از جدایه‌های‌ وحشی‌ (فاقد پلاسمید نوترکیب‌) بود. تأثیر تئوری‌ ژن‌ از برای‌ ژن‌همچنین‌ بر روی‌ میزان‌ رشد طولی‌ گیاه‌ نیز قابل‌ مشهود بود. رشد طولی‌ در گیاهان‌ رقم‌ مقاوم‌ که‌ با جدایه‌های‌ حاوی‌ پلاسمید نوترکیب‌ pLA (avrPto) مایه‌ زنی‌ شده‌ بودند از نظر آماری‌ بطور معنی‌داری‌ کمتر از گیاهانی‌ بود که‌ با جدایه‌های‌ وحشی‌ مایه‌ زنی‌ شده‌ بودند. در مجموع‌ چنین‌ استنباط می‌شود که‌ در هر دو حالت‌ سازگاری‌ و ناسازگاری‌ کلنیزاسیون‌ باکتری‌ روی‌ گیاه‌ صورت‌ می‌گیرد ولی‌کلنیزاسیون‌ اپی‌ فیت‌ باکتری‌ در شرایط مزرعه‌ در حالت‌ سازگاری‌ به‌ میزان‌ بالاتری‌ نسبت‌ به‌ حالت‌ ناسازگاری‌ در گیاه صورت‌ می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها