تعیین اندازه ذرات علف یونجه خشک با سیستم پنسیلوانیا و اثر آن روی توان تولیدی گاوهای شیرده

هدف از این پژوهش اندازه‌گیری طول قطعات علف خشک یونجه و ارزیابی اثرات اندازه ذرات یونجه در جیره مصرفی گاوهای شیرده روی توان تولیدی گاوها (خوراک مصرفی، شیر تولیدی، ترکیبات شیر، pH مایع شکمبه، ...) بود. در این پژوهش 12 رأس گاو هلشتاین شیرده (19±84 روز پس از زایش با وزن 55±580 کیلوگرم، زایش دوم و سوم) در طرح چرخشی متوازن با چهار جیره، سه دوره و سه بلوک (چهار راس گاو در هر بلوک) تحت آزمایش قرار گرفتند. طول هر دوره 28 روز بود، گاوها به طور انفرادی با جیره‌های مورد آزمون تغذیه می‌شدند، جیره‌ها از لحاظ انرژی، پروتئین و دیگر مواد مغذی و معدنی یکسان بودند فقط تفاوت آنها در اندازه ذرات یونجه مصرفی بود، یونجه با دستگاه دارای توری 10، 20، 40 و 100 میلی‌متری خرد شد که میانگین طول هندسی آن روی الک‌های دستگاه پنسیلوانیا به ترتیب برابر 86/2، 44/4، 78/4 و 36/7 میلی‌متر بود. نتایج این پژوهش نشان داد: با افزایش طول قطعات خوراک مصرفی (برای جیره به ترتیب 08/22، 49/21، 04/21 و 61/20 کیلوگرم ماده خشک در روز) کاهش یافت (05/0P<). جیره حاوی یونجه با میانگین هندسی 86/2 میلیمتر کمترین درصد چربی 32/0±77/2 و بالاترین درصد چربی 4/0±43/3، 3/0±51/3 و 32/0±61/3 متعلق به جیره‌های حاوی شمارة 2 الی 4 بود (05/0P<). میانگین مقدار شیر تولیدی بر اساس 4% چربی تصحیح شده به ترتیب برای جیره‌های 1 الی 4 برابر 29/3±86/27، 19/2±42/30، 10/5±45/32 و 58/5±82/33 کیلوگرم در روز (05/0P<) بود. ضریب تبدیل جیره به شیر تولیدی به ترتیب برابر 79/0، 71/0، 65/0 و 61/0 (05/0P<) بود. اختلاف بین میانگین pH شکمبه معنی‌دار (05/0P<) بود، pH برای جیره 1 برابر 58/5 و برای جیره‌های دیگر از 6 بالاتر بود. طول اندازه قطعات یونجه روی متابولیت‌های خون اثر معنی‌داری نداشت.