تغییرات وزن بدن، ویژگی‌های منی و باروری بیست (20) خروس 7 ماهه‌ی بارور از گله‌ی مرکز مطالعات مرغ بومی فارس، هر 15 روز یکبار، از پانزدهم اردیبهشت ماه 1380 تا پانزدهم آذر ماه 1380 بررسی شد. اسپرم‌گیری، با روش مالش شکمی انجام شد. در پایان آزمایش، خروس‌ها کشتار و وزن بیضه‌های آنها اندازه‌گیری شد. حجم منی، pH منی و میزان جنبایی اسپرم در پاییز بیشتر از تابستان و بهار بود (P<0.001). بیشترین میزان غلظت اسپرم در بهار و پاییز و کمترین آن در تابستان دیده شد(P< 0.001) . تعداد کل اسپرم‌های زنده و بهنجار در پاییز افزایش یافت. میانگین وزن بدن، وزن بیضه‌ها، حجم منی، شمار اسپرم‌های زنده و بهنجار، و نیز میانگین درصد باروری و جوجه‌دهی تخم‌های مرغ‌هایی که با منی این خروس‌ها تلقیح شدند، در خروسهای سنگین وزن (میانگین وزن اولیه برابر 2541 گرم) بیشتر از خروس های سبک وزن (میانگین وزن اولیه برابر 2085 گرم) وزن بود (P<0.05). نسبت وزن بیضه‌ها به وزن وزنده، تفاوت آماری معنی‌داری نشان نداد. وزن زنده، اثر معنی‌داری بر دیگر فراسنجه‌ها نداشت (P>0.05) . بر پایه‌ی یافته‌های این آزمایش، بهترین زمان برای نسل‌گیری مرغ‌های بومی، فصل‌های خنک بوده و بهتر است خروسهای سنگین‌تر برای تولید مثل بکار برده شوند.
)