این تحقیق به منظور ارزیابی روشی جدید برای کنترل فرسایش و رواناب انجام گردیده است. چهار نمونه خاک با بافت رسی و شوری و قلیاییت متفاوت از منطقة هشتگرد انتخاب گردید. پس از آمادهسازی نمونهها، آنها را در پلاتهای دستگاه بارانساز با ابعاد25×25سانتیمتر قرار داده و در دو مرحله از زیر اشباع گردیدند. پس از خشکشدن و رسیدن به رطوبت وزنی حدود 12 درصد، مقادیر معادل 10، 20 و 30 کیلوگرم در هکتار محلول پلیاکریلآمید (PAM)، به آنها اضافه شد. سپس نمونهها در شیب 20 درصد به مدت پنج دقیقه تحت بارشهایی با شدت 30 و 40 میلیمتر در ساعت قرار داده شد. رواناب و رسوب خارجشده از انتهای پلات جمعآوری و مقدار آنها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که کلیه سطوح پلیاکریلآمید نسبت به شاهد اختلاف معنیداری در کاهش رواناب و خاک از دست رفته داشته است. در خاک با SAR حدودmeql-1)0.5 87) و EC برابرdSm –1 18مقدار 20 کیلوگرم در هکتار و در سه خاک دیگر که دارای SARهای بین 30 تا 95 meql-1)0.5 )و ECهای بین 10 تا 13 dSm–1 بودند، مقدار30 کیلوگرم در هکتار PAM در شدت بارش 30 میلیمتر در ساعت و در کلیة خاکهای مذکور، مقدار 30 کیلوگرم در هکتارPAM در شدت بارش 40 میلیمتر در ساعت، بیشترین میزان کاهش در فرسایش مشاهده گردید. کلیه خاکهای مورد مطالعه در شدت بارش 30 میلیمتر در ساعت، با 20 کیلوگرم در هکتار و در شدت بارش 40 میلیمتر در ساعت با 30 کیلوگرم در هکتار پلیاکریلآمید بیشترین کاهش در میزان روانآب را داشتهاند.
)