ایران با تولید سالیانه9/127 تن زعفران خشک به عنوان اولین تولیدکننده و صادر کننده زعفران جهان به شمار می آید . قسمت اعظم این تولید مربوط به استان خراسان با عملکرد 8/4 کیلوگرم در هکتار است . کاشت پیاز زعفران در ایران همانند س ایر نقاط جهان به طریقه سنتی و با دست انجام می گیرد . کاشت سنتی پیازها علاوه بر صرف وقت و نیروی کار زیاد، عملیات برداشت ماشینی را با مشکل مواجه می کند، لذا طراحی و ساخت یک دستگاه پیازکار دو ردیفه زعفران بوده که توانایی کاشت پیازهای زعفران را با فاصله 7 تا 15 سانتی متر از یکدیگر، در ردیف هایی با فاصله 20 و با عمق 15 سانتی متر را دارا باشد‘ بدون اینکه به پیازهای زعفران صدمه ای وارد کند . در این تحقیق ابتدا چهار خصوصیت فیزیکی پیازهای زعفران شامل شکل و اندازه، جرم مخصوص حقیقی، جرم مخصوص ظاهری توده پیازها و زاویه اصطکاک پیازها با سطح فلز مخزن اندازه گیری شدند . سپس طرح های مختلفی از انواع غده کارها مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفت و موزع تسمه نقاله ای پیاله دار انتخاب گردید . آنگاه با توجه به نتایج بدست آمده از آزمایش شکل و اندازه پیازها، پیاله مناسب طراحی و ساخته شد . در کارنده ساخته شده، چهار ردیف پیاله به صورت یک در میان بر روی تسمه نقاله نصب گردید که هر پیاله یک پیاز را از داخل مخزن برمی دارد . در انتهای مسیر، پیازهای هر دو ردیف از پیاله ها در داخل یک شیار ایجاد شده توسط شیاربازکن می افتند . در پایان دستگاه مورد ارزیابی قرار گرفت. از لحاظ درصد شکستکی پیازها هیچگونه شکستی در پیازهای خارج شده از لوله سقوط مشاهده نگردید . از نظر دقت در تامین فاصله مناسب بین پ ی ازها، یکنواختی توزیع پیاز حول فاصله تنظیم شد 77/0 ویکنواختی توزیع پیاز حول میانگین فاصله های بدست آمده 85/0 بدست آمد. همچنین ظرفیت مزرعه ای دستگاه با سرعت پیشروی 3 کیلومتر بر ساعت ‘12/0 هکتار در ساعت بود. آزمایش تاثیر سرعت پیشروی بر دقت موزع نشان داد که با افزایش سرعت پیشروی به میزان 25/0 تعداد پیازها درهر متر 2/14% کاهش یافت.
)