تعداد 14 قطعه خروس بینا و14 قطعه خروس نابینا (r-c/r-c) نژاد Rhode Island Red (RIR) در این مطالعه استفاده شد تا اثرات جهش ژن rc در گروه نابینا بر خصوصیات سیمن، میزان تستوسترون خون و بافت اسپرماتوژنیک مورد ارزیابی قرار گیرد. خروسها بطور تصادفی از هر گله بینا و نابینا در سن 12 هفتگی و در شرایط یکسان انتخاب شده و در 2 قفس بطور مجزا غذای معمول و نور کافی D) 8L: 16) دریافت نمودند. سیمن در هفتههای 12 تا 18 دوبار در هفته جمعآوری گردید و سپس حجم(SV)، غلظت(SC) ، تعداد کل اسپرم ((TSC، درصد تحرک اسپرم (%SM)، درصد اسپرم مرده(%DS) وفعالیت متابولیکی اسپرم (SMA) آنها ارزیابی شدند. جهت تعیین غلظت تستوسترون(TC) خون ازجوجهها در سنین 12، 16و 18 هفتگی خونگیری به عمل آمد. در پایان دورهی آزمایش (هفتهی 20) بافت بیضوی از هر پرنده جمعآوری و پس از مراحل بافت شناسی، قطر لوله سمینوفروس (STD)، تعداد اسپرماتید دایرهای (RSN)، درصد اسپرم طویل شده
(%ES) و طول لوله سمینو فروس(STL) مورد سنجش قرار گرفت. وزن بدن (BW)، بیضهها(TW)و تاج (CW) در هفتهی 20 نیز توزین شدند. نتایج بدست آمده افزایش معنیدار SV، TSC و %SM در گروه بینا در مقایسه با گروه نابینا را نشان داد (05/0P<)، در حالیکه %DS بطور معنیداری در گروه نابینا افزایش داشت (05/0P<). میزان SC بین دو گروه تفاوت معنیداری نداشتند اما مقدار آنها در خروسهای بینا بیشتر بود. فعالیت متابولیکی اسپرم در ساعت اول اندازهگیری تفاوت معنیداری نشان نداد اما بعد از 24ساعت میزان SMA در گروه بینا بطور معنیداری افزایش نشان داد (05/0P<). به استثنای هفته آخر، سطوحTC بین دو گروه در دورههای مختلف تفاوت معنیداری نشان ندادند اما میزان آنها همواره در گروه بینا بیشتر بودند. در ارزیابی بافت اسپرماتوژنز میزانSTD،
RSN،%ESوSTL در گروه بینا بیشتر بود اما اختلاف آنها معنیدار نبود، به استثناء . هم چنین تفاوت معنیداری بین دو گروه برایBW، TW و CW مشاهده نشد اما مقادیر آنها در گروه بینا بیشتر از گروه نابینا بودند. محاسبات آماری خصوصیات سیمن، بافت شناسی، سطوح تستوسترون و سایر فاکتورها ،اثرات بالقوه جهش ژن rc درخروسهای نابینا را بعلت عدم دریافت نور ثابت میکند