برنامه ریزی ترویجی به منظور تلفیق پایداری در فعالیت های کشاورزی در بسیاری از کشورهای جهان امری متداول است. فعالان این امر معمولا" کارشناسان ترویج هستند. بنابراین میزان دانش و نوع نگرش آن ها در مورد کشاورزی پایدار از عوامل تعیین کننده ی موفقیت این برنامه ها محسوب می‌شود. بر این اساس، این تحقیق توصیفی-همبستگی با هدف کلی ارزیابی و تحلیل دانش و نگرش کارشناسان ترویج سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه در مورد کشاورزی پایدار انجام شد. جامعه‌ی آماری تحقیق را کارشناسان ترویج شاغل در مدیریت ها و مراکز خدمات جهاد کشاورزی استان کرمانشاه تشکیل دادند (75 N= ). ابزار تحقیق که شامل یک پرسشنامه ی سه بخشی بود با روش سرشماری تکمیل گردید. بر اساس یافته ها، کارشناسان ترویج، نیازمند دانستن مطالب زیادی در مورد عملیات گوناگون کشاورزی پایدار هستند. بر اساس تحلیل عاملی، عوامل اصلی تشکیل دهنده‌ی مقیاس سنجش نگرش نسبت به پایداری کشاورزی عبارت از عامل اکولوژیکی، عامل اقتصادی و عامل اجتماعی بودند. نگرش کارشناسان نسبت به کشاورزی پایدار مثبت بود. نگرش نسبت به کشاورزی پایدار و میزان مطالعه در مورد پایداری کشاورزی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر میزان دانش کارشناسان ترویج در مورد کشاورزی پایدار بودند. به این ترتیب، به برنامه ریزان دوره های آموزش ضمن خدمت پیشنهاد می شود ارتقای سطح دانش کارشناسان ترویج در مورد کشاورزی پایدار را، بر اساس یافته های این تحقیق، در اولویت قرار دهند.
)