اثر سطوح مختلف آهن و بـُر روی مقدار عناصر و عملکرد توت فرنگی رقم سلوا

نویسندگان

چکیده

اثر سه سطح آهن و بـُر بر عملکرد و غلظت بعضی از عناصر برگ، ریشه و میوه توت فرنگی روز خنثی، رقم سلوا (Fragaria × ananassa Duch. ‘Selva’) بررسی شد. گیاهان آزمایشی در بستر کشت مخلوط پیت خزه و پرلیت کاشته شدند و با محلولهای غذایی کامل با سه غلظت مختلف آهن و بـُر آبیاری شدند. غلظت آهن و بـُر در محلولهای غذایی بترتیب 5 میلی گرم آهن و 75/0 میلی گرم بـُر، 10 میلی گرم آهن و 5/1 میلی گرم بـُر، 20 میلی گرم آهن و 3 میلی گرم بـُر در لیتر به همراه مقدار کافی از سایر عناصر ضروری گیاه (8/5=pH) بود. نتایج نشان داد سطوح مختلف آهن و بـُر تاثیری روی عملکرد گیاهان نداشتند، اما افزایش آهن و بـُر سبب افزایش نیتروژن کل، پتاسیم و بـُر برگها و کاهش مقدار نیترات، فسفر، کلسیم، منیزیم و آهن برگها شدند. مقدار نیترات، نیتروژن کل، فسفر و منیزیم میوه ها افزایش یافت. همچنین افزایش سطح آهن و بـُر موجب افزایش مقدار نیتروژن کل، فسفر و پتاسیم در ریشه شد. از آنجاییکه در این تحقیق افزایش مقدار آهن و بـُر در محلول غذایی سبب افزایش عملکرد نشد، بنابراین سطح اول و دوم آهن و بـُر (5 یا 10 میلی گرم آهن و 75/0 یا 5/1 میلی‌گرم بـُر در لیتر) که مقدار نیترات میوه در آن کمتر و مقدار سایر عناصر در آن در حد متوسط قرار دارد بر سایر تیمارها برتری نشان دادند.

کلیدواژه‌ها