اثر سطوح مختلف زئولیت همراه با اوره روی توان تولیدی بره‌های پرواری نر و ماده ورامینی

به منظور اثر سطوح مختلف زئولیت (کلینوپتیلولیت) همراه با اوره در تغذیة بره‌های پرواری نر وماده ورامینی روی افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، میانگین ماده خشک مصرفی و خصوصیات لاشه ، آزمایشی با استفاده از 24 راس بره نر ورامینی با میانگین وزنی 58/1±68/24 کیلوگرم و متوسط سن 10±165 روز و 24 راس بره ماده ورامینی با میانگین وزنی 11/2±24/23 کیلوگرم و متوسط سن 5±173 روز به مدت 100 روز به طور انفرادی با جیره‌های شامل جیرة شاهد بدون اوره و زئولیت و جیره‌های 2 ، 3 و 4 به ترتیب حاوی 5/1 ، 5/3 و 5/5 درصد زئولیت و هر کدام حاوی یک درصد اوره انجام شد. پس از پایان آزمایش تمام بره‌های نر کشتار گردید و لاشة آنها مورد تفکیک فیزیکی قرار گرفت. همچنین جهت تعیین ترکیبات شیمیایی گوشت بدون استخوان دنده‌های 10-11-12 نیمة راست لاشه به آزمایشگاه منتقل گردید. نتایج آزمایش نشان داد که افزودن زئولیت همراه اوره به جیره میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک را بهبود بخشید. بطوریکه بیشترین و کمترین آن ( 63/168 در مقابل 53/152 گرم) و برترین و بدترین ضریب تبدیل خوراک( 74/7 در مقابل 16/8) در کل دوره به ترتیب مربوط به جیره‌های 5/3 و صفر درصد زئولیت بود(05/0P<). وزن و درصد لاشة پر وخالی( بدون محتویات دستگاه گوارش) بدن ، با افزودن زئولیت و اوره به جیره بهبود یافت. وزن و درصد (بر حسب وزن زنده) لاشه گرم اگرچه معنی‌دار نبود اما در جیره‌های حاوی زئولیت و اوره بالاتر از جیرة شاهد بود. سطح مقطع عضله راسته در جیره‌های مختلف معنی‌دار بود بطوریکه بیشترین وکمترین آن مربوط به جیره‌های 5/3 و صفر درصد زئولیت (63/15 در مقابل 79/14 سانتی‌متر مربع) بود(05/0P<). درصد پروتئین خام ، خاکستر گوشت وچربی(بدون استخوان دنده‌ها) و نسبت پروتئین خام به چربی خام در دنده‌های 10-11-12 با افزودن زئولیت و اوره به جیره‌ها بطور معنی‌داری تحت تاثیر قرار گرفت(05/0P<). بطوریکه بیشترین و کمترین درصد پروتئین خام(67/15 در مقابل 31/14 درصد) به ترتیب مربوط به جیره‌های 5/5 و صفر درصد زئولیت بود.از نظر اقتصادی افزودن 5/3 درصد زئولیت همراه با یک درصد اوره به جیره در مقایسه با دیگر جیره‌ها، هزینة خوراک مصرفی به ازاء یک کیلوگرم افزایش وزن زنده را کاهش می‌دهد.