امروزه خاکورزی حفاظتی بهعنوان بهترین راهحل برای کنترل فرسایش خاک بهشمار میرود. یک ایده جدید برای کشت دقیق بذر در روشهای مختلف خاکورزی حفاظتی، استفاده از کارندههای حفرهساز است که براحتی میتوانند در داخل بقایا، زمینهای شیبدار و اراضی سنگلاخ کشت نمایند. این کارندهها علاوه بر تامین عمق و فاصله دقیق بذرها، موجب حذف هزینه تنک کردن و کاهش میزان بذر موردنیاز میگردند. لذا در تحقیق حاضر اقدام به ساخت یک واحد کارنده حفرهساز از نوع بیلچهای (Dibble Punch Planter) با موزع بادی، جهت کشت ذرت، گردید. این کارنده ابتدا حفرههایی با فاصله و عمق یکسان در زمین ایجاد نموده، سپس در داخل هر حفره یک بذر قرار میدهد و روی آنرا میپوشاند. دستگاه پس از ساخت در آزمایشگاه و مزرعه ارزیابی گردید. در ارزیابی آزمایشگاهی که از گریسبلت استفاده شد، اثر سطوح مختلف سرعت پیشروی بر شاخص چندکاشتی، شاخص کیفیت تغذیه، شاخص نکاشت، دقت و میزان قرارگیری بذرها در درون دایرههای مشخص شده روی گریسبلت مورد بررسی قرار گرفت. در ارزیابی دستگاه در مزرعه، اثر سرعت پیشروی و شرایط سطحی زمین بر شاخصهای فوق و همچنین میانگین عمق کاشت، مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام تحقیق در آزمایشگاه از طرح کاملا تصادفی با 6 سطح سرعت و در 8 تکرار استفاده شد. جهت انجام تحقیق در مزرعه از آزمایش فاکتوریل 5×3 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، شامل 5 سطح سرعت(7/1، 8/2، 4، 5/5 و 7 کیلومتر در ساعت) و سه شرایط سطحی زمین (زمین شخم و دیسک خورده، زمین با بقایای گیاهی گندم و زمین خاکورزی نشده) با 5 تکرار در خاک شنی و رسی سنگریزهدار استفاده شد. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمونها (در مزرعه و آزمایشگاه) بطور خلاصه میتوان گفت که افزایش سرعت پیشروی باعث افزایش شاخصهای چندکاشتی، دقت و نکاشت وکاهش شاخص کیفیت تغذیه،میزان قرارگیری بذرها در درون حفرهها و میانگین عمق کاشت گردید. همچنین نتایج آزمایشها نشان داد که شرایط زمین روی پارامترهای مورد بررسی تاثیری ندارد ومیتوان گفت که کارنده در هر سه شرایط زمین مورد آزمایش میتواند بخوبی کار کند. بعلاوه سرعت پیشروی در هر سه شرایط زمین، 5/5 کیلومتر در ساعت توصیه میگردد.